De vakantie zit er weer op. Een paar honderd leuke plaatjes erbij in je galerij en heel wat herinneringen. Beetje jammer altijd dat je er ook meteen een lading was bij krijgt als je weer thuis bent. Maar ja dat hoort erbij. Ik weet na dit jaar in ieder geval heeeeel zeker dat ik nooit ga cramperen.
We waren dit jaar een paar dagen op een camping in Brabant omdat we dit wilden combineren met een bezoek aan toverland.
We hadden een leuke en rustige camping gevonden. De Buitenboel. Ze hadden daar de optie om in een omgebouwde treinwagon te slapen. Met comfortabele bedden. Had ik nog even nagekeken. Maar wat niet handig is is dat we allemaal in dezelfde ruimte moesten slapen. En Noëlle en Mick bij elkaar in bed. Dit ging niet heel erg goed. De eerste avond hadden we Mick naar bed gebracht, maar hij bleef uit bed komen. Dus uiteindelijk is Rob bij hem gaan liggen en Noëlle bij mij. Het was toen uiteindelijk al 11 uur. En de volgende dag zouden we naar Toverland gaan.
Tijdens onze dag in Toverland hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van de mogelijkheid om via de uitgang in te stappen. Dit was zeker een aanrader. Alleen gingen we misschien wel wat hard van stapel, want om 3 uur hadden we alle grote attracties al gehad. En toen was t van, waar gaan we nu nog in. Ik was er eigenlijk wel klaar mee, maar als je met 2.5 ADHD-ers op pad bent is de kans groot dat je tot het einde blijft. Dat was die dag tot 9 uur. OMG!! Ik was er toen dus echt echt echt wel klaar mee. Daarna kwam dus nog de kinderen die niet tot rust konden komen. Dit zorgde ervoor dat mijn stemming er niet veel beter op werd. Sorry nog jongens. Maar goed ik ben ook maar een mens.
Maar ik dacht toen nog na een dag pretpark zijn ze wel moe. Maar helaas de 2e nacht ging t weer precies hetzelfde als de eerste en de 3e ook. Dus met donkere wallen onder mijn ogen op naar een week zeeland. Daar ging het slapen gelukkig een stuk beter. Al was t vaak wel wat later dan de bedoeling was. Maar ze sliepen in ieder geval toen ik naar bed ging.
In Zeeland hadden we veel geluk gehad met het weer. Buiten een paar kleine buitjes was het er mooi.
We hebben veel activiteiten gedaan. Gefietst door de omgeving, een paar dorpen bezocht, een bioscoop bezocht om de regen te ontlopen, naar een klimbos, en vaak naar het strand.
Dat was erg leuk allemaal en ook fijn om als gezin te doen, maar toch moet ik toegeven dat ik moeite had met deze vakantie. Ik dacht dat ik al aardig uit mijn depressie was geklauterd, maar deze vakantie maakte me duidelijk dat dat nog niet het geval is. Ik had last van depressieve buien of schakelde helemaal mijn gevoel uit. Waardoor ik 's avonds vaak helemaal op was. Ook lukte het me niet om het uit te leggen aan Rob. En omdat ik vooral bezig was om maar niet te voelen werd ik er ook niet veel gezelliger op. Ik heb gemerkt dat ik echt ruimte en tijd voor mezelf nodig heb. Niet dat ik mijn gezin te veel vind. Maar in principe ben ik nog aan het herstellen. De medicatie die ik gebruik hebben de scherpe randjes er wel af gehaald, Maar ik heb nu het gevoel dat ik weer in mijn oude gewoonte val. Vooral zorgen voor iedereen behalve voor mezelf. Want niemand moet last van mij hebben. Dus net doen alsof t goed gaat. Niet erg handig natuurlijk, want dat wil ik niet meer. Zeker een gespreksonderwerp voor bij mijn therapeute.
Liefs Debbie
Reactie plaatsen
Reacties